Hoi an & Ho chi Minh City
Blijf op de hoogte en volg Renske
08 December 2016 | Vietnam, Hội An
Hier weer even een korte update van al mijn avonturen:) De vorige keer dat ik een reisverslag schreef, kwam ik net uit het regenachtige Hue en hoopte ik in Hoi an op beter weer. Deels is dat gelukt: toen ik aankwam heeft de zon de hele middag geschenen! Ik heb dan ook meteen de kans gegrepen om na aankomst in Hoi an te genieten van het mooie weer door meteen als echte toerist te gaan sightseeen. Na ongeveer 10 minuutjes kwam ik de eerste bekende al tegen: een meisje uit Noorwegen die ik in Hue had ontmoet! Samen met haar en met een ander Thais meisje heb ik die middag het oude centrum van Hoi an een beetje verkend. Helaas had het de dagen ervoor ook verschrikkelijk geregend in Hoi an, waardoor een groot deel van het oude centrum onder water stond. De night market, waar Hoi an zo beroemd om is, ging die avond daarom helaas ook niet door. Toen ik terugkwam in het hostel, kwam er net een Amerikaans meisje aan op mijn kamer. Met haar had ik meteen een klik en 's avonds zijn we met nog wat andere mensen uit het hostel gaan eten in de stad, supergezellig! Het Amerikaanse meisje was toevallig in dezelfde excursie geinteresseerd als ik en 's avonds besloten we dan ook om samen de volgende dag naar het tempelcomplex My Son te gaan. De volgende ochtend zaten we dan ook stipt om 8 uur te wachten op het busje dat ons op zou halen en naar My Son zou brengen, maar dat busje kwam maar niet. Toen we na 10 minuten vriendelijk vroegen waar ons busje bleef, vertelde de receptioniste doodleuk dat de excursie geannuleerd was vanwege de overstromingen, balen dus! Aangezien we speciaal vroeg opgestaan waren voor de excursie, besloten we om maar een andere excursie te nemen naar een andere bezienswaardigheid rondom Hoi an, de Marble Mountains. Voor mij hoefde dit eerlijk gezegd niet zo, maar het Amerikaanse meisje was er heel enthousiast over en wist me over te halen toch mee te gaan. Uiteindelijk was mijn eerste gevoel goed: de marmeren bergen en de tempel op een van deze bergen waren best leuk om te zien, maar door de drukte had het voor mij af en toe een iets te hoog Efteling gehalte. 'S middags was wat mij betreft het hoogtepunt van de dag: samen met het Amerikaanse meisje en een ander Engels meisje ging ik een kookcursus doen! Aangezien beide dames vegetarisch zijn, kozen we voor een kookcursus bij een vegetarisch restaurant, ieder verder van het oude centrum van Hoi an vandaan. Wat bleek dit een goede keuze te zijn! Voor nog geen 15 euro p.p. hadden we een prive kookcursus met zijn drieeen, verschillende drankjes en een lekker toetje! Onze kok deed ook echt zijn best ons zoveel mogelijk te laten zien van de gerechten die we zelf uitgekozen hadden. Hoewel ik geen vegetarier ben, was ik na die kookcursus bijna om, echt superlekker eten!
De volgende dag deden we een tweede poging om alsnog naar My Son te gaan. Gelukkig kwam de bus deze keer wel op de afgesproken tijd opdagen en vol goede moed gingen we dan ook onderweg naar My Son. Wat was ik blij dat we deze tweede dag alsnog konden gaan, het was echt een supermooi complex! Helaas is een deel van het complex tijdens de Vietnamoorlog gebombardeerd, waardoor slechts nog een klein deel van het complex in tact is. Van de andere kant maakt dit ook meteen de impact van de Vietnamoorlog zichtbaar: er zijn nog steeds grote bomkraters tussen de resten van de tempels zichtbaar. 'S middags heb ik als echte toerist nog een beetje rondgelopen in het oude centrum van Vietnam, de bezienswaardigheden waren vanwege een feestdag ook allemaal gratis (en als echte Nederlander moet je daar natuurlijk gebruik van maken:)) Helaas werd mijn wandeling ruw verstoord door de regen en ben ik snel naar het hostel teruggevlucht. 's Avonds heb ik samen met het Amerikaanse meisje nog een laatste poging gedaan de night market in het oude centrum te bekijken. Deze keer hadden we geluk: de overstromingen waren opgedroogd en het centrum was goed toegankelijk! Hoi an staat als stad als geheel op de werelderfgoedlijst van UNESCO en deze avond begreep ik precies waarom: men is verplicht oude lampionnen in verschillende kleuren op de straten op te hangen en samen met de oude gebouwen geeft dit een prachtig gezicht, echt een van de hoogtepunten van mijn reis!
De volgende dag stond mijn trip naar Ho chi Minh City op het programma. Met een binnenlandse vlucht vloog ik vanaf Danang, vlakbij Hoi an, naar de grote stad in het zuiden van het land. Hoewel ik van tevoren op internet de nodige horrorverhalen over mijn vliegmaatschappij had gelezen, viel het me eerlijk gezegd alles mee: met een kleine 10 minuten vertraging kwam ik aan in Ho Chi Minh City! Daar viel me meteen op wat voor verschil dit is met de andere steden waar ik tot nu toe ben geweest: zoveel hoogbouw en zoveel westerse ketens! De Mac Donalds, Burger Kings, Subways en Starbucksen zijn werkelijk waar niet aan te slepen hier. Eigenlijk besefte ik toen ook pas wat voor divers land Vietnam is: in het noorden is nog steeds de communistische invloed heel duidelijk merkbaar, mensen dragen de oude leider Ho Chi Minh op handen en er zijn weinig westerse ketens te bekennen. De inwoners van Ho Chi Minh stad willen daarentegen nog steeds dat hun stad wordt aangeduid bij de oude naam, Saigon. Zij moeten minder hebben van de communistische invloeden en proberen echt een westers leven te leiden, inclusief de kerstversieringen die rond deze tijd in Europa in de warenhuizen hangen, super grappig om te zien!
Na mijn aankomst in het hostel, ontmoette ik meteen een Duits meisje. Samen met haar ben ik gaan eten en zijn we de volgende dag ook gaan sightseeen in Ho Chi Minh stad. De belangrijkste bezienswaardigheden van de stad zijn het oude presidentiele paleis en het oorlogsmuseum. Beide plekken spreken tot de verbeelding: het ene vanwege het feit dat het interieur van het paleis nog precies zo is zoals in de jaren 60, de tijd lijkt wel stilgestaan te hebben! Het andere, het museum, laat heel duidelijk de verschrikkelijke gevolgen van de Vietnamoorlog zien: nog steeds worden er kinderen geboren met een handicap, omdat hun ouders of grootouders ooit zijn blootgesteld aan een of meer giftige bommen van de Amerikanen. De vergroeiingen, maar ook de verwondingen die mensen oplopen door niet eerder ontplofte bommen, is best indrukwekkend om te zien. 'S middags hebben we het wat luchtiger gehouden en zijn we het moderne gedeelte van de stad ingelopen: hoewel ik niet verwacht had deze vakantie nog uitgebreid te shoppen, hebben we toch een soort Harrods achtig warenhuis bezocht. Merken als Mango zijn voor Vietnamese begrippen echt helemaal het einde en je ziet duidelijk dat Vietnamezen supertrots zijn dat ze hier tussen de Westerse toeristen kunnen shoppen:) 'S avonds heb ik gegeten met een Nederlandse jongen die ik in Sapa had ontmoet tijdens mijn tour, ik kwam hem (heel toevallig in deze grote stad) een avond eerder tegen op een van de terrasjes hier! Daarna zijn we nog een drankje gaan doen bij een echt party hostel hier. Hij ging nog enthousiast meedoen met de pubcrawl, maar ik dook rond 11 uur toch echt mijn bed in: vandaag stond een tour naar de Chu Chi tunnels en de Cao Dai tempel op het programma! De dag begon met een bezoek aan de tempel. In deze tempel wordt het Cao Daisme aangehangen: een geloof dat ze alleen hier kennen en een soort combinatie is tussen het Boeddisme, de islam en het Christendom. Vier keer per dag komen de in het wit geklede aanhangers van dit geloof naar de tempel om te bidden, best indrukwekkend om te zien! Na de lunch bezochten we de Chu Chi tunnels. Het bezoek aan deze tunnels is wat mij betreft een van de hoogtepunten van mijn trip: nu begreep ik echt wat voor impact de oorlog heeft gehad. Hoewel het vandaag een hele lange dag was, met een lange trip in de bus, was het het zeker waard! Morgen verlaat ik de drukte van Ho Chi Minh alweer en ga ik naar mijn laatste stop in Vietnam: de Mekong delta! Hoewel ik heel lang getwijfeld heb, heb ik toch maar besloten dit met een tour te doen en niet zelf naar de Mekong delta af te reizen. Het voordeel van deze tour is dat ik op het einde meteen vervoer heb naar Cambodja. Mijn volgende verslag zal dus vanuit Cambodja zijn, tot dan!
-
08 December 2016 - 19:16
Carla En Cees:
Hoi Renske, heel erg leuk dat je al zoveel mensen met verschillende nationaliteiten hebt ontmoet! We zijn niet alleen onder de indruk van alle interessante dingen die je hebt gezien, maar zeker ook van de trieste gevolgen van de oorlog! Dat zal wel veel indruk gemaakt hebben! We worden door jouw verhalen steeds nieuwsgieriger naar dit land!
Goede reis naar Cambodja! Lieve groetjes van ons allemaal! -
08 December 2016 - 21:53
Harm En Mandy:
Lieve Renske,
Weer een mooi verhaal! Zeker weten dat je straks blij bent dat je zoveel hebt opgeschreven. We kijken er stiekem ook al een beetje naar uit om je hier weer te zien maar wensen je ook nog veel plezier in Cambodja!
Xx Harm en Mandy -
10 December 2016 - 22:51
Marleen En Harrie:
Hoi Renske,
Schitterend wat je allemaal meemaakt. We genieten van jouw verhalen. Alvast heel veel plezier dadelijk in Cambodja en we zijn nu al benieuwd naar je volgende verslag. Veel plezier!!!
Groetjes Harrie en Marleen -
12 December 2016 - 19:40
Paul En Marian:
Hoi lieve Renske,
hoewel we ook per app en telefoon elkaar spreken toch ook nog even een reactie op je prachtige verhaal hierboven. Wij genieten ervan en voor jou zelf straks heel mooi om alles nog eens terug te lezen. Ons telefonisch contact vanmiddag vanuit Cambodja was technisch gezien niet toppie, maar dat komt vast goed op een andere plek waar je een betere verbinding hebt.
Hopelijk ga je weer veel mooie dingen zien in Cambodja én komen er ook weer veel leuke mensen op je pad waarmee je een heleboel gezelligheid gaat beleven!
Liefs! papa en mama. XXX -
13 December 2016 - 09:21
Michel En Helga Burgers:
Hallo Renske,
Wat een mooie reisverslagen! Een bijzondere reis waarop je heel veel mooie dingen ziet en beleeft. Leuk om het zo te lezen en jou te volgen. Nog mooie dagen toegewenst!
Groetjes,
Oom Michel en tante Helga -
13 December 2016 - 14:47
Judith:
Hoi Renske,
Wat een mooi verhaal weer, erg leuk om te lezen. Hoi An vond ik inderdaad ook een erg leuke stad, heel sfeervol. Balen van die overstromingen, daar hadden wij toen ook last van. Binnen een paar uur stond de halve stad onder water. We waren die dag gaan fietsen aan de andere kant van de rivier, toen we terugkwamen stond de brug onder water en moesten we met kleine bootjes terug gebracht worden naar het hotel. Geniet van je trip naar de Mekong Delta, het leven op het water en de drijvende markten zijn bijzonder om te zien!
Groetjes Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley