Groetjes vanuit Cambodja!

Hoi allemaal!

Hier mijn eerste reisverslag vanuit Cambodja, vanuit Siem reap om exact te zijn. Vandaag is het vrijdag, dit betekent dat mijn laatste week is ingegaan, wat zijn de dagen omgevlogen! De vorige keer schreef ik tijdens mijn laatste avond in Ho Chi Minh City nog snel mijn avonturen uit Hoi an en Ho Chi Minh City op en zou ik de volgende ochtend vertrekken voor een tour naar de Mekong delta. De volgende ochtend werd ik keurig om 7.30 uur opgepikt en startte ik, ondanks dat ik op internet had gelezen dat de georganiseerde tours vanuit Ho Chi Minh City niet de beste manier zijn om de Mekong delta te bezoeken, toch vol goede moed aan de tour. De eerste dag bleken de internetrecensies toch aardig te kloppen: de beste manier is om delta met een klein bootje te bekijken, maar wij brachten de meeste tijd door op een grotere boot of op het land zelf! Uiteindelijk zaten we welgeteld 15 minuten in een klein bootje, maar op dat stukje rivier waren zoveel kleine bootjes dat de sfeer er toch ook niet echt was. De rest van de tijd gingen we van de ene toeristische plaats naar de andere, van een bijenfarm naar een plek waar ze cocossnoepjes verkochten en op al deze plekken verwachtten ze uiteraard dat de toeristen het hele assortiment kochten. Niet echt een superleuke dag dus. Gelukkig ontmoette ik wel twee Fransen en een Duitse jongen, met wie ik 's avonds gezellig ben gaan eten in een van de grotere steden in de Mekong delta. Maar misschien het beste van de eerste dag was nog wel dat ik eindelijk weer eens in een hotel sliep en dus een privekamer had: eindelijk een beetje privacy na drie weken slapen in een hostel en kamers delen met anderen:)! De volgende dag stond een bezoek aan de floating market op het programma. Dit schijnt het hoogepunt van de Mekong delta te zijn en dus hoopten we dat deze dag iets beter zou zijn. Gelukkig bleek dit ook zo te zijn: uiteindelijk zaten we een groot gedeelte van de ochtend op het water en de floating market was echt leuk om te zien: iedere boot verkoopt weer andere soorten etenswaren en op iedere boot is een hoge stok geplaatst waaraan de etenswaren hangen die ze verkopen. De verkopers wonen echter ook op deze boten, waardoor de schone was naast de etenswaren aan de waslijn hangt en ook de kleine kindjes op de boten rondscharrelen. Veel meer het echte Vietnam dus! Na het bezoekje aan de floating market kwamen we met de boot aan bij een kleiner eilandje, met een "BBQ restaurant". Dit restaurant is echt een van de meest bizarre plekken die ik ooit heb gezien: ook hier werden horden toeristen afgezet om te kijken naar de meest exotische dingen die de Vietnamezen op de BBQ leggen. Daarbij moet je denken aan slangen, kikkers en hele grote garnalen. Dat ze deze dieren aten was nog niet echt shockerend, maar de manier waarop deze dieren behandeld werden des te meer. De dieren zaten in grote emmers water, maar zodra een van de toeristen een maaltje bestelden, werden deze dieren een paar keer hard tegen de BBQ geslagen (waardoor ze een beetje dizzy waren) en vervolgens werden ze levend (!) tussen de kolen gegooid. Echt verschrikkelijk om te zien hoe deze dieren een zeer pijnlijke dood sterven. Tegelijkertijd laat dit ook goed het verschil zien met onze westerse maatschappij: alle westerse toeristen liepen meteen weg van de BBQ, terwijl de Aziatische toeristen gefascineerd toekeken en zich totaal niet bewust waren van het dierenleed. Gelukkig konden we deze plek al snel verlaten en maakten we een mooie fietstocht op het eilandje van het BBQ restaurant. Ook hier had je echt het gevoel het Vietnamese plattelandsleven te zien, kleine gammele huisjes en kippen die overal rondscharrelden:) Na de lunch werd de groep geplitst, aangezien het grootste deel van de groep slechts een tweedaagse tour deed en terugging naar Ho Chi Minh City. Ik bleef uiteindelijk slechts over met een Zwitsers stel en een hele groep Vietnamese toeristen, wij gingen verder naar een plaatsje aan de rand van de Mekong delta, vlakbij de grens met Cambodja. Daar werd ik de volgende ochtend in alle vroegte opgehaald om per boot de grens met Cambodja over te steken. Dit was eigenlijk de voornaamste reden dat ik ervoor gekozen had de Mekong delta toch met een tour te bezoeken: een unieke ervaring om dit per boot te doen en tegelijkertijd is alle rompslomp omtrent de visa een stuk makkelijker. Uiteindelijk was ik zooo blij dat ik ervoor gekozen had om dit georganiseerd te doen, van verschillende mensen hoorde ik dat ze graag Cambodja wilden bezoeken, maar niet durfden vanwege alle ingewikkelde praktijken bij het oversteken van de grens. Je hoort horrorverhalen van mensen van wie het paspoort is ingenomen en dat ze die pas terugkrijgen wanneer ze honderden dollars betaalden. Ik was best een beetje zenuwachtig dus (en de andere zes westerse toeristen met wie ik de boot deelden volgens mij ook:). Toen we vervolgens de man van de bootmaatschappij het geld moesten betalen voor het visum (wel meer dan het officiele bedrag voor een visum, maar gelukkig niet heel veel:)) en de man vervolgens de boot verliet met onze paspoorten en vertelden dat we die in Cambodja pas terugkregen, kreeg ik het toch even benauwd. Uiteindelijk bleek de boot naar de hoofdstad van Cambodja niet vol genoeg te zijn en gingen we lopend de grens over. Aan de Cambodjaanse kant van de grens stond een busje voor ons klaar, maar onze paspoorten waren nergens te bekennen en de man van de boot ook niet! Toen een van de andere toeristen vroeg wanneer we ons paspoort terugkregen en de chauffeur vervolgens een klein, onverhard weggetje opdraaiden, kreeg ik het helemaal benauwd. Doodstil zaten we te kijken waar hij ons in godsnaam naartoe zou brengen. Na 5 spannende minuten bleek aan het einde van dit onverharde weggetje de Immigratiepolitie te zitten. Daar stond de man van de boot met een bigsmile op ons te wachten, met onze paspoorten! Uiteindelijk bleek alles dus soepel geregeld te zijn en hadden wij ons voor niks druk gemaakt :)

Vervolgens zijn we met een busje naar de hoofdstad van Cambodja gereden, Phnom Penh. Aangezien ik vanuit deze stad uiteindelijk ook weer terug naar huis vlieg, besloot ik hier niet te blijven en na aankomst zo snel mogelijk door te reizen naar een van de andere bestemmingen. De man van het busje bleek een busticket naar mijn beoogde bestemming Battambang te kunnen regelen, en hoewel ik in eerste instantie een beetje skeptisch was, zei ik uiteindelijk toch ja. Eerlijk gezegd bleek dit uiteindelijk de domste beslissing van mijn reis te zijn: hoewel ik keurig naar het busstation werd gebracht, bleek ik bij aankomst de enige toerist te zijn en zaten er voor de rest alleen maar locals in de bus. Dat is meestal al niet zo'n goed teken, aangezien ik het tot nu toe in alle bussen stikten van de andere toeristen. De reis begon goed, maar al snel bleek de bus ongeveer elke vijf minuten te stoppen om mensen op willekeurige plekken af te zetten en op te pikken. Hierdoor duurde de reis geen vijf uur (zoals ze tegen mij hadden gezegd) maar meer dan zeven uur! Tot overmaat van ramp bleek de bus ook helemaal niet te stoppen in het centrum van Battambang (wat de busmaatschappij ook niet vertelde) en was het uiteindelijk een lief Cambodjaans vrouwtje achter mij die snel een motortaxi regelde toen we in de buurt waren van Battambang. Toen de man van de motortaxi me vervolgens ook nog eens bij het verkeerde hotel afzette en bij aankomst bij het goede hostel er alleen nog een beveiliger bleek te zijn die geen Engels sprak (terwijl ik had gemaild dat ik laat aankwam) was mijn rampdag compleet. Na 40 minuten met handen en voeten discussieren heb ik uiteindelijk de zaklamp van de beveiliger gepakt en ben ik zelf maar op zoek gegaan naar een leeg bed in een van de kamers. De volgende ochtend werd ik dus ook een beetje gefrustreerd wakker in Battambang:) Ik vergat mijn frustratie echter al snel nadat ik bij het hostel een fiets had gehuurd en de omgeving van Battambang ging verkennen. De hele dag kwam ik werkelijk geen 1 toerist tegen, zelfs niet toen ik bij de meest bekende bezienswaardigheid van Battambang, de Bambootrein, aankwam. Best leuk om een keertje een hele dag door het platteland van Cambodja te fietsen en het echte leven daar te zien! Een dag Battambang was voor mij echter wel genoeg, zeker omdat het hostel ook niet heel gezellig was. Ik besloot dan ook de volgende dag de bus naar Siem Reap te nemen, maar niet voordat ik 's ochtends nog even een hele bijzondere plek in de omgeving van Battambang had verkend. Achterop een motor ben ik naar een tempel gegaan, bovenop een berg. De tempel was mooi, maar niet super bijzonder. Wat deze plek vooral bijzonder maakt is het verleden: tijdens het regime van de rode Khmer werden tegenstanders van het regime naar deze berg gebracht en moesten zij op de rand van de afgrond gaan staan. Vervolgens werden zij met een knuppel geslagen en vielen ze zo de afgrond in. Best een lugubere plek om rond te lopen dus, helemaal omdat hier ook heel weinig toeristen waren en het dus best stil was!

Zoals gezegd ging ik 's middags met de bus richting Siem reap, de stad van Angkor Wat. Gelukkig verliep de busrit deze keer wel voorspoedig en kwamen we keurig op tijd aan in Siem reap. Wat een enorm verschil was dit met Battambang! Het tempelcomplex Angkor Wat, ligt zo'n zeven kilometer van de stad en is het grootste religieuze complex ter wereld. Jaarlijks wordt de stad dan ook door ruim twee miljoen toeristen bezocht. Werkelijk alles staat hier in het teken van het toerisme en dat is ook te merken aan de prijzen! Terwijl in Battambang alleen maar locals zag, zie je die hier nauwelijks in het stadscentrum. De prijzen in restaurants, hotels en zelfs de supermakten zijn bijna westers en zijn voor de gewone Cambodjaan dus echt onbetaalbaar. Dit maakt Siem reap zelf dan dus ook een beetje een gekke stad: Cambodja is een van de armste landen van Azie, maar in de stad zelf stikt het van de westerse ketens, de luxe resorts en honderden tuktuks (op dit moment staan er alleen voor ons hostel al een stuk of tien te wachten:)) Siem reap zelf is dus niet echt een hele leuke stad om te verblijven, omdat er in de stad zelf eigenlijk niks te zien is. Na mijn aankomst wilde ik dan ook zo snel mogelijk een bezoek brengen aan de tempels van Angkor Wat. Gelukkig boden ze in het hostel de kans om een tuktuk te delen met andere gasten, de afstanden tussen de tempels zijn simpelweg te groot om zelf te lopen en op deze manier leer je ook nog eens mensen kennen! Ik besloot daarom meteen om de volgende dag de grote route (je hebt een grote en een kleine route hier) te doen en dit te regelen via het hostel. Helaas bleek deze tour een beetje tegen te vallen: er waren teveel mensen die zich hadden aangemeld, waardoor we niet met een tuktuk maar met een busje tussen de tempels vervoerd werden. Dit was iets wat ik dus juist niet wilde, een tuktuk heeft simpelweg veel meer sfeer. Gelukkig ontmoette ik deze middag wel een paar jongens uit Brazilie, Argentinie en Duitsland, met wie ik 's avonds ben gaan eten en de volgende dag zelf een tuktuk tour langs de kleine route maakte. Via een facebookpagina had ik namelijk gezien dat twee Nederlandse meisjes erg enthousiast waren over een bepaalde tuktuk chauffeur en we besloten hem dan ook te vragen ons de volgende dag rond te rijden. Dit bleek een van de beste keuzes van mijn reis te zijn, wat een leuke dag hebben we gisteren gehad! De tuktuk chauffeur deed super zijn best en gaf ons na elke tempel een flesje water en een nat doekje en 's middags had hij zelfs verse ananas! Hoewel hij officieel geen gids is, vertelde hij bij elke tempel wel iets aan achtergrondinformatie en hadden we de vrijheid om zo lang te blijven als we wilden. De tempels op de kleine route zijn daarnaast ook de meest bijzondere tempels, hier is Angkor Wat dan ook beroemd om. Het enige minpuntje is dat we een beetje pech hebben met het weer: de tempels zijn het mooiste bij zonsopkomst en zonsondergang, maar sinds ik hier ben heeft de zon nog geen twee uur geschenen! Beetje jammer dus, maar dit doet niet af aan het prachtige, immense tempelcomplex. Echt een aanrader voor iedereen!

Vandaag heb ik een beetje een rustdag, ik vertrek vanavond met de nachtbus naar de kust van Cambodja. Vanuit daar neem ik direct de bus naar een van de eilanden voor de kust. Deze eilanden zijn de ultieme bounty ervaring: wit zand, blauw water, zon, maar ook heel afgelegen en primitief! De komende dagen geen wifi dus, maar hopelijk wel heel veel zon! Tijd om even aan mijn bruine kleurtje te werken en bij te komen van alle indrukken van de afgelopen weken. Vervolgens reis ik vanuit de kust terug naar mijn laatste plaats: Phnom Penh. Vanuit hier zal ik uiteindelijk het vliegtuig weer terugnemen naar Nederland, maar eerst zal ik daar nog de Killing Fields bezoeken en jullie hopelijk weer een update kunnen geven van mijn laatste week in Cambodja. Tot dan! xxx